არსებობს მოსაზრება, რომ 21-ე საუკუნეში მსოფლიოში გავრცელებული ენების ნახევარი ვერ გადარჩება, ამას მეტყველებს იუნესკოს კვლევებიც. შესაბამისად, საჭიროა საფრთხეში მყოფი ენების შენარჩუნება. სწორედ ამ გლობალური საკითხის განხილვისას გაჩნდა ტერმინი „ენის ეკოლოგია“, იგივე „ეკოლინგვისტიკა“ (ენის ეკოლოგია - მიმდინარეობა სოციოლინგვისტიკაში, რომელიც სწავლობს ენის არსებობის პირობებს ადამიანთა საზოგადოებაში მისი ფუნქციონირებისთვის არსებული და შესაძლო საფრთხეების თვალსაზრისით. ლინგვისტიკაში ტერმინი დაამკვიდრა ამერიკელმა მეცნიერმა ეინარ ჰაუგენმა. ამავე მნიშვნელობით გვხვდება ტერმინი ლინგვოეკოლოგიაც).